Շարժման հավաքում, Սուրբ Աննա եկեղեցու մոտ, էլի, Արցախից տարեց, գրագետ մարդ է ելույթ ունենում, արտիստ Խաչիկ Հարությունյանը:
ՈՒ ի՞նչ է ասում:
Խոսում է Արցախի կորստի մասին, եղած աղետի մասին ու, ի մասնավորի, ասում է թե... «Ո՞վ է այդ ամենի մեղավորը, ժամանակը կպարզի»:
Հասկանու՞մ եք, «ժամանակը կպարզի»: Սա ասում է Արցախին պատուհասած արհավիրքի միջով անցած, տնազրկված, հայրենազրկված մարդը:
Գրագետ մարդը:
Հասկանու՞մ եք, հլա դեռ ժամանակն է պարզելու:
Ժամանակը, բլի՜ի՜ի՜ի՜ն, պարզելու է...
Բա էլ խի՞ ենք հավաքվել, հլա ժամանակը պիտի պարզի:
Հետո էլ բան ենք ասում փաշին-ագիտ-պրոպին:
Այսինքն էս արցախցու համար պարզ չի, էլի, թե ով է մեղավորը:
Ասում է՝ այսօր ցավոք Արցախում ազերիներն են, աշխարհը լռում է:
Ա՜, դու չգիտե՞ս, թե խի է Արցախում էսօր ազերին:
Չգիտե՞ք:
Էն որ Արցախի կիկոլին էիք ընտրում՝ Արայիկ Հարությունյանին, չգիտեի՞ք:
Էն որ նիկոլին էիք պաշտպանում չգիտեի՞ք:
Հիմա էլ չգիտե՞ք:
Կարո՞ղ ա՝ չեք լսել, որ նիկոլը պաշտոնապես ու մի քանի անգամ ուրացել ա Արցախը:
ՈՒ որ դրանից չի խոսում, արդեն մնացած հուզական զեցումները Սարդարապատի թեմայով էլ լսելու չէր, գոնե ինձ համար:
Ախպեր, կլինի՞, որ ում պատահի՝ միկրոֆոն չտաք:
Հատկապես՝ ինչ-որ դերասանների:
Էն օրը էն դերասանուհին:
Էսօր էս տարիքով մարդը:
Հա՛, հարգեք, պատվեք ձեզ համար, ձեր նեղ շրջապատում, բայց շարժման հավաքում ճառելու բան չեն:
Արմեն ՀԱԿՈԲՅԱՆ